#παίζουμε_ΣΠΙΤΙ – Θεματική Εβδομάδα – Παλιά Επαγγέλματα

 

 #παίζουμε_ΣΠΙΤΙ

Εκπαιδευτικό Project για Παιδιά & Γονείς

Θεματική Ενότητα: ”Παλιά Επαγγέλματα”

Καλημέρα και καλή εβδομάδα σε όλους!!! Η εβδομάδα μας αυτή έχει γεύση από παλιά, έχει χρώμα άσπρο-μαύρο και μυρωδιά από ξεχασμένο σεντούκι! Ελάτε να το ανοίξουμε μαζί και να γνωρίσουμε ανθρώπους που ζούσαν κάποτε και η ζωή ήταν πολύ διαφορετική από τη δική μας σήμερα. 

Θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε φωτογραφικό υλικό και να μάθουμε λεξούλες καινούργιες μέσα από τις παλιές συνήθειες των ανθρώπων. Κι όταν γνωρίσεις τον τότε κόσμο, θα έχεις την δυνατότητα να δεις πόσο πολύ έχουν εξελιχθεί και έχουν αλλάξει τα πράγματα στις μέρες μας!

“Πόσα επαγγέλματα παλιά 

σήμερα δεν υπάρχουν πια;

Και τα παλιά τα μαγαζιά 

στο χρόνο χάνονται και αυτά;

Ας προσπαθήσουμε μαζί 

τον χρόνο σαν απλή στιγμή 

Πίσω να γυρίσουμε 

και να τα συναντήσουμε”

Δευτέρα 25 Μαΐου 2020: “Παλιά επαγγέλματα περί διατροφής”

Μια επίσκεψη σε ένα κατάστημα τροφίμων είναι αρκετό για να εφοδιαστούμε με τρόφιμα και λιχουδιές κάθε στιγμή. Όμως… Έχεις αναρωτηθεί τι γονόταν παλιά, όταν αυτά τα μεγάλα πολυκαταστήματα δεν υπήρχαν ούτε στη φαντασία των ανθρώπων εκείνων;

ΒΗΜΑ 1ο: “Το Επάγγελμα”

Προτεινόμενες Ερωτήσεις:

• Τι είναι το “Επάγγελμα”; 
• Γιατί πρέπει να ασκούμε κάποιο επάγγελμα;
• Γιατί χρειαζόμαστε τα χρήματα;
• Χρειάζονται όλα τα επαγγέλματα; 
• Οι γονείς μας τι επάγγελμα κάνουν;
• Ποιο είναι το δικό μας “επάγγελμα’’; 
• Υπάρχουν άραγε τα ίδια επαγγέλματα παλιά;
• Γνωρίζεις κάποιο “παλιό” επάγγελμα;

 

 

ΒΗΜΑ 2ο: “Ο Παγωτατζής”

«Κάθε μεσημέρι τριγυρνώ, από γειτονιά σε γειτονιά, 

με τ’ αμάξι το χρωματιστό, όνειρο στον κόσμο των παιδιών..»

Ποιος είμαι;;;

 

Μα, και βέβαια…… Ο Παγωτατζής!

 

• Πάρε τα χρώματά σου και έλα!!

 

Πώς φαντάζομαι εγώ έναν παγωτατζή; Ας πάρω χαρτί και μπογιές και ας το απεικονίσω..

Ποιηματάκι:

“Παγωτάκια δροσερά σε χωνάκια τραγανά, 

με γεύσεις αγνές για τρέλες πολλές. 

Με το ποδηλατάκι μου μοιράζω 

και το κουδουνάκι μου τινάζω”

 

• Εσύ τι γεύση θα έβαζες στο παγωτό σου;

• Τραγούδι:

 

Είμαι σίγουρος ότι ξέρεις και αγαπάς και εσύ αυτό το τραγουδάκι. Μην περιμένεις λοιπόν… τραγούδησε μαζί μου!!

• Σπιτικό παγωτό:

Ώρα για δράση!!! Είναι η σειρά σου να φτιάξεις το δικό σου παγωτάκι. Σου δίνω τη μυστική συνταγή της γιαγιάς μου για ένα άκρως ΥΓΙΕΙΝΟ και ΛΑΧΤΑΡΙΣΤΟ παγωτάκι!!!

Παίρνουμε μια ώριμη μπανάνα την ξεφλουδίζουμε. Αφού την τυλίξουμε με μεμβράνη την βάζουμε στην κατάψυξη. Μετά από δύο-τρεις ώρες (που θα έχει παγώσει) βγάζουμε τη μεμβράνη. Κόβουμε την παγωμένη μπανανούλα σε ροδέλες μέσα σε ένα μούλτι και (αν θέλουμε!) ρίχνουμε λίγο κακάο και ανακατεύουμε…!! Μόλις γίνει κρέμα, τότε έχουμε έτοιμο ένα εύκολο και γρήγορο σπιτικό παγωτάκι με γεύση “μπανάνα – σοκολάτα’’    

 

• Παραμύθι:

 

Τι θα έλεγες όση ώρα απολαμβάνεις το λαχταριστό σου παγωτάκι να ακούσουμε μια ωραία ιστορία;

“Ένας ελέφαντας παγωτατζής“

ΒΗΜΑ 3ο: “Ο Παγοπώλης”

• Συζήτηση:

 

Προτεινόμενες Ερωτήσεις:

• Τι φαντάζεσαι ότι θα πουλούσε ένας “Παγοπώλης”;
• Σήμερα υπάρχει αυτό το επάγγελμα;
• Μπορείς να σκεφτείς γιατί στα παλιά χρόνια υπήρχε η ανάγκη για αυτή τη δουλειά;

 

 

Το επάγγελμα του Παγοπώλη:

 

«Ο παγοπώλης ήταν από τους πιο αγαπημένους και τακτικούς επισκέπτες των νοικοκυριών μέχρι να μπουν τα ηλεκτρικά ψυγεία στη ζωή μας. Παλιά τα ψυγεία ήταν ξύλινα. Οι άνθρωποι διατηρούσαν τα τρόφιμά τους σε πάγο. Τα ξύλινα ψυγεία είχαν ένα δοχείο από λαμαρίνα που τοποθετουσαν τον πάγο σε μορφή παγοκολώνας, την οποία προμηθεύονταν από τον παγοπώλη. Ο παγοπώλης μετέφερε τις παγοκολώνες του με ένα κάρο κι αργότερα με την τρίκυκλη μηχανή του. Συνήθως περνούσε μια φορά την ημέρα και σε περιόδους καύσωνα μπορεί και δυο φορές την ημέρα. Η πληρωμή γινόταν αναλόγως του μεγέθους του πάγου. Κάθε γειτονιά είχε το δικό της παγοπώλη».

Ποιηματάκι:

“Επερνούσαν παγοπώλες και μοιράζανε κολώνες.

Είχαν γίνει από νερό που το πάγωναν καιρό.

Το φαΐ να διατηρεί, να είναι φρέσκο το τυρί

Το νεράκι δροσερό …μια φορά και έναν καιρό!!”

Παίζοντας με τον….Πάγο!

Ένωσε τις λέξεις για να δεις πόσο “παγωμένες” θα βγουν!!!!!!

Πάγος + Βουνό → …….

Πάγος + Δρόμος → ……..

Πάγος + Κρύσταλλος → ……

Πάγος + Πέδιλα → ……..

 

**Μπορείς να βρεις περισσότερες “παγωμένες” λεξούλες;

 

• Πείραμα:

Τι λέτε τώρα να… “πειραματιστούμε” λίγο και να παίξουμε με τον πάγο; Βρες μικρά αντικείμενα και τοποθέτησέ τα μέσα σε παγοκύστες με νερό. Στη συνέχεια βάλ’ τα στην κατάψυξη και δες λίγη ώρα μετά τη μορφή που θα έχουν πάρει! 

         

 

• Ώρα για ενέργεια!!!!

 

Τι θα έλεγες να φτιάχναμε ένα ρόφημα με παγάκια από χυμούς διάφορων φρούτων; 

ΒΗΜΑ 4ο: “Ο Νερουλάς”

«Όταν η βρύση ήταν μακριά, πηγάδι δεν υπήρχε κοντά, σύστημα υδραυλικό για να φέρει το νερό, στις γειτονιές περνούσα και νερό πουλούσα!!»

Ποιος είμαι;

 

Είμαι……. Ο Νερουλάς!

 

Ποιηματάκι:

 

“Ελάτε, καλές κυράδες, 

νερό, να φύγουνε οι σαπουνάδες. 

Νερό να πιείτε αλλά και για να πλυθείτε. 

Ελάτε για νερό και δοξάστε τον Θεό”.

 

• Ας ζωγραφίσουμε!!

 

Αποτυπώνω σε χαρτί την διαδικασία που έκανε ο Νερουλάς (πηγάδι, μεταφορά πόσιμου νερού, στάμνες). 

 

• Τραγούδι:

 

“ο Μπάρμπα Γιάννης, ο Κανατάς“

• Η Στάμνα μου:

 

 Μπορούμε να σχεδιάσουμε κάποιες από τις στάμνες του μπάρμπα- Γιάννη και να τις διακοσμήσουμε… Μπορούμε να τις διακοσμήσουμε με… επαναλαμβανόμενα μοτίβα!!

 

Και για τους μικρούς μας φίλους…

 

Πρόταση 1:

Πρόταση 2:

*ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ:

Κάθε μέρα, θα σας περιμένουμε στην ομάδα μας στο FACEBOOK για να μοιραστούμε τις όμορφες στιγμές των παιδιών, τις περιπέτειες και τις δημιουργίες τους! Ανυπομονούμε να μας ξαφνιάσετε με την φαντασία σας και να ανταλλάξουμε πρωτότυπες ιδέες!

---

Τρίτη 26 Μαΐου 2020: “Επαγγελματίες στα έπιπλα και στα οικιακά σκεύη”

Μπορεί στις μέρες μας η κατασκευή μια καρέκλας ή ενός οικιακού σκεύους να αποτελεί απλή διαδικασία καθώς γίνεται στα εργοστάσια, αλλά πριν πολλά χρόνια η κατασκευή μιας και μόνο καρέκλας έπαιρνε ώρες καθώς αποτελούσε χειρωνακτική εργασία, η οποία γινόταν από …τον καρεκλά! Πάμε λοιπόν σήμερα να γνωρίσουμε και άλλα παρόμοια επαγγέλματα που σπάνια βρίσκουμε την σημερινή εποχή! 

ΒΗΜΑ 1ο: “Ο Καρεκλάς”

Ο καρεκλάς, ήταν ο επαγγελματίας που είτε γύριζε τις γειτονιές και επισκεύαζε χαλασμένες καρέκλες, είτε έφτιαχνε καινούργιες σε διάφορα είδη, ανάλογα τις ηλικίες στις οποίες απευθύνονταν. Έφτιαχνε ειδικά καθίσματα για μωρά, για παιδιά και ενήλικες και έπρεπε να είναι ταυτόχρονα καλλιτέχνης και τεχνίτης για να είναι καλός στη δουλειά του.

Τα υλικά που χρησιμοποιούσε ήταν κυρίως ξύλο για τον σκελετό και βούρλα για τις ψάθες. Το ξύλο έπρεπε να είναι ανθεκτικό, για να μην σπάει και μαλακό για να μπορεί να το δουλεύει εύκολα, γι’ αυτό, το έπαιρνε από συγκεκριμένα δέντρα, όπως τον πλάτανο.

Η διαδικασία που ακολουθούσε για να φτιάξει μια νέα καρέκλα δεν ήταν εύκολη αφού έπρεπε να κόψει, να σκαλίσει και να ενώσει τα διάφορα κομμάτια της καρέκλας χρησιμοποιώντας απλά εργαλεία όπως ο σάρακας, το πριόνι, το σκεπάρνι, η πένσα, ο ξυλοφάγος και το σκαρπέλο.

Βίντεο:

ΒΗΜΑ 2ο: “Ο Βαρελάς”

Ο βαρελάς ήταν τεχνίτης, ειδικός στην κατασκευή βαρελόσχημων και σκαφοειδών σκευών, που τα κατασκεύαζαν από ξύλο καστανιάς ή δρυός. Το ξύλο περνούσε από ειδική επεξεργασία και μετά το έκοβαν σε λεπτές σανίδες, που βρέχανε για να παίρνουν εύκολα την κατάλληλη κλίση. Κατόπιν περνούσαν τα στεφάνια, τα χτυπούσαν με το ματσακόνι για να σφίξουν καλά και μετά τοποθετούσαν τους δυο επίπεδους πυθμένες. Οι αποθήκες παλιά ήταν γεμάτες με βαρέλια κλπ.Τα σπουδαιότερα εργαλεία που χρησιμοποιούσε ο βαρελάς ήταν το πριόνι, το τρυπάνι, η ταλιαδούρα, το καβουροσκέπαρο, η πένσα κ.ά. Οι βαρελάδες κάθε Σεπτέβρη μετά τον τρύγο, έπιαναν δουλειά γιατι τα παλιά βαρέλια θα γέμιζαν με τον νέο μούστο και έπρεπε να τα συντηρήσουν και πάλι.

Στην περιοχή της Πάτρας βρίσκονταν κάποιοι από τους καλύτερους και πιο ξακουστούς βαρελάδες της Ελλάδας, που δουλεύοντας στην Achaia Clauss κατάφεραν να συμβάλλουν στην δημιουργία του διάσημου κρασιού “Μαυροδάφνη”! Μπορείς ακόμα και σήμερα να επισκεφτείς με την μαμά και τον μπαμπά σου το εργαστήριο βαρελοποιίας που βρίσκεται εκεί και να μάθεις όλα τα μυστικά αυτού το τόσο σπάνιου επαγγέλματος!

ΒΗΜΑ 3ο: “Ο Καλαθάς”

Οι καλαθάδες ήταν τεχνίτες που έφτιαχναν τα «κασάκια» ή «καφάσια», καθώς και τα ψάθινα καθίσματα για καρέκλες. Τα «κασάκια» τα χρησιμοποιούσαν στη Λέσβο για να βάζουν μέσα τις ελιές, τα φρούτα, τα λαχανικά και άλλα προϊόντα προς μεταφορά. Για παράδειγμα, οι πλανόδιοι έμποροι τα τοποθετούσαν συμμετρικά στα γαϊδούρια και τα έδεναν με σκοινί για να ισορροπούν. Επίσης τα χρησιμοποιούσαν για να «σκεπάζουν» τα μικρά κατσικάκια που προορίζονταν για σφάξιμο για να μη «λιαστούν», δηλαδή να μην κινούνται πολύ στο ύπαιθρο, ώστε να είναι τρυφερό το κρέας τους. Τα ψάθινα καθίσματα για τις καρέκλες προορίζονταν περισσότερο για τα καφενεία παρά για οικιακή χρήση.

Τα εργαλεία που χρησιμοποιούσαν ήταν το κλαδευτήρι, το σφυρί, η τανάλια και το πριόνι. Το βασικό υλικό, το λεγόμενο «ψαθί» είναι ένα χόρτο που φυτρώνει κοντά σε λίμνες και έλη . Την εποχή του καλοκαιριού το μάζευαν και το άφηναν να ξεραθεί για μια εβδομάδα στον ήλιο, ενώ κάθε φορά που το «έπλεκαν», έπρεπε πρώτα να το βρέξουν λίγο για να μαλακώσει. Τα είδη ξύλου που χρησιμοποιούσαν για το πλαίσιο του «ψαθιού», προέρχονταν κυρίως από καστανιά, πεύκο, αγριελιά και λυγαριά.

Φτιάξε το δικό σου καλάθι από σχοινάκι:

Για να δεις το βίντεο με τια οδηγίες, πάτησε ΕΔΩ

 

ΒΗΜΑ 4ο: “Ο Τενεκετζής”

Το επάγγελμα του τενεκετζή ήταν από τα πιο επικερδή, ίσως γι” αυτό υπήρχαν τόσα πολλά μαγαζιά. Στο κατάστημά του μπορούσες να βρεις κουβάδες για να βγάζουν νερό από το πηγάδι, γκιούμια για το γάλα, σόμπες, μπουριά, ποτιστήρια, νιπτήρες, λεκάνες, καζάνια για το βράσιμο των ρούχων, χωνιά, μαστραπάδες και γενικότερα αντικείμενα που χρειαζόντουσαν κυρίως τα νοικοκυριά.Ο τενεκετζής επεξεργαζόταν ανοξείδωτη λαμαρίνα. Τα εργαλεία που χρησιμοποιούσε ήταν διάφορα ψαλίδια, σφυριά, μέτρο, ματσόλα (ξύλινο σφυρί) και κολλητήρι. Το εργαστήρι του ήταν στον ίδιο χώρο που πουλούσε τα σκεύη του. Ο μάστορας δούλευε ασταμάτητα, δεν είχε ωράριο. Όταν τέλειωνε την παραγωγή, ασχολιόταν με τις επιδιορθώσεις, και αν το είχε μέσα του έφτιαχνε διάφορα σχέδια πάνω σε αντικείμενα που κατασκεύαζε. Αν είχε χρόνο περνούσε από τις γειτονιές και τα χωριά, φορτωμένος με το αμόνι, την γκαζιέρα για να λιώνει το καλάι και τα άλλα σύνεργα και επισκεύαζε όσα μεταλλικά σκεύη είχαν τρυπήσει ή σπάσει. 

ΒΗΜΑ 5ο: “Ο Αγγειοπλάστης”

Ο αγγειοπλάστης είναι ένα από τα αρχαιότερα επαγγέλματα της χώρας μας. Η δουλειά του αγγειοπλάστη είναι να πλάθει αντικείμενα από πηλό ή κάποιο άλλο υλικό. Οι αγγειοπλάστες κατασκεύαζαν όλα εκείνα τα πήλινα χρηστικά αντικείμενα για την κάλυψη των αναγκών των κατοίκων της υπαίθρου και των πόλεων που απαιτούσε η οικιακή χρήση. Ενδεικτικά, μερικά από τα αντικείμενα αυτά ήταν τα πήλινα πιάτα, τα ταψιά, τα τσικάλια, η στάμνα, το σταμνί και πολλά ακόμα.Τα αντικείμενα αυτά χρησιμοποιούνταν για τις ανάγκες να αποθηκεύουν τα προϊόντα τους όπως το κρασί,το λάδι, το μέλι, το νερό,τα όσπρια αλλά και για την ικανοποίηση άλλων αναγκών των νοικοκυριών.

Απαραίτητα εργαλεία για την κατασκευή των πιθαριών και των λοιπών σκευών είναι ο τροχός, το σφουγγάρι, και το χτένι. Ο παραδοσιακός ποδοκίνητος τροχός και το τροχί όπου κατασκευάζονται τα πιθάρια, αποτελούνται από ξύλο. Ο τροχός αποτελείται από το αδράχτι, το πλιθί, το σκαμνί, τη κεφαλαριά, το διαζύλι, και το κολοσάνιδο. Το αρδάχτι είναι ο άξονας περιστροφής του τροχού, ενώ το πλιθί μια επίπεδη πέτρα στρωμένη στο έδαφος, στο κέντρο της οποίας δημιουργείται μια εσοχή όπου περιστρέφεται το ένα άκρο του αρδαχτιού. Το σκαμνί είναι ένας ξύλινος δίσκος που περιστρέφει ο αγγειοπλάστης με το πόδι του δίνοντας έτσι την κίνηση σ” όλον τον τροχό, ενώ κεφαλαρά είναι ο δίσκος τον τροχού πάνω στον οποίο κατασκευάζονται τα αγγεία. Το διαζύλι, τέλος είναι μια σανίδα μέσα από την οποία περνά και στηρίζεται κάθετα το αρδάχτι.

Βίντεο:

Φτιάξε τα δικά σου αγγεία -μαγνητάκια!!!

Και για τους μικρούς μας φίλους…

Πρόταση 1:

Πρόταση 2:

*ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ:

Κάθε μέρα, θα σας περιμένουμε στην ομάδα μας στο FACEBOOK για να μοιραστούμε τις όμορφες στιγμές των παιδιών, τις περιπέτειες και τις δημιουργίες τους! Ανυπομονούμε να μας ξαφνιάσετε με την φαντασία σας και να ανταλλάξουμε πρωτότυπες ιδέες!

---

Τετάρτη 27 Μαΐου 2020: “Δουλεύοντας με/ για τα ζώα”

Ημέρα αγαπημένη!!! Και τότε όπως και τώρα, ασχολούμαστε και αγαπάμε τα ζώα. Εργαζόμαστε για τα ζώα και παρέα με τα ζώα, ιδίως στα χωριά. Πως ακριβώς όμως χρησιμοποιούσαν τα ζωάκια τότε οι άνθρωποι για να κάνουν όλες τις δύσκολες δουλείες τους και να καταφέρουν να βγάλουν χρήματα; Ήταν άραγε κάθε επάγγελμα σωστό και κατάλληλο για κάθε ένα από τα ζωάκια;

ΒΗΜΑ 1ο: “Ο Πεταλωτής ή Αλμπάνης”

Παλιά υπήρχαν πολλοί πεταλωτές μιας και ήταν απαραίτητοι παντού, αφού κάθε σπίτι στο χωριό είχε και ένα ζώο για τις δουλειές του, γαϊδούρι ή μουλάρι ή και άλογο. Ο πεταλωτής έβαζε στα ζώα τα πέταλα που ήταν ας πούμε τα παπούτσια τους. Τα εργαλεία που χρησιμοποιούσε ο πεταλωτής ήταν τα πέταλα, το σφυρί, η τανάλια, το σατράτσι και τα καρφιά. Στην αρχή ακινητοποιούσαν το πόδι του ζώου και ο πεταλωτής έβγαζε το παλιό φθαρμένο πέταλο. 

Μετά με το σατράτσι, που ήταν ένα μαχαίρι σε σχήμα μικρού τσεκουριού, έκοβε την οπλή του ζώου από κάτω έτσι ώστε να την ισιώσει. Έπειτα, έβαζε το καινούργιο το πέταλο και το κάρφωνε με τα ειδικά καρφιά. Τα καρφιά αυτά είχαν μεγάλο κεφάλι έτσι ώστε να προεξέχουν από την πατούσα του ζώου και να μη γλιστράει. Τα πέταλα ήταν σε διάφορα μεγέθη και τα κατασκεύαζαν από σίδερο. Τα πέταλα είχαν τρύπες γύρω – γύρω για να μπαίνουν τα καρφιά. Το πετάλωμα γινόταν και στα τέσσερα πόδια του ζώου. Αυτό γινόταν για να μπορεί να περπατάει στους κακοτράχαλους δρομους χωρίς να πληγώνονται τα πόδια του και για να διατηρεί την ισορροπία του.

• Αν θες να γνωρίσεις λίγο καλύτερα τα άλογα και να τα δεις πως κινούνται στη φύση τους, μπορείς να δεις το παρακάτω βιντεάκι!

• Στο παρακάτω βίντεο, θα έχεις τη μοναδική ευκαιρία να ακούσεις τόσο το χλιμίντρισμα αληθινών αλόγων, όσο και τους ήχους των πετάλων τους καθώς περπατούν~~~

 

ΒΗΜΑ 2ο: “Ο Σαμαράς ή Σαμαρτζής”

Παλιότερα η μεταφορά ανθρώπων και προϊόντων γίνονταν σχεδόν αποκλειστικά με τα ζώα, εφόσον το οδικό δίκτυο ήταν υποτυπώδες και η ορεινή μορφολογία του εδάφους δυσχέραινε τις μετακινήσεις. Το γαϊδούρι και το μουλάρι και το άλογο, ήταν τα πιο διαδεδομένα μέσα μεταφοράς.  Ο σαμαράς κατασκεύαζε τον απαραίτητο εξοπλισμό που απαιτούνταν για να προσφέρει το ζώο τις υπηρεσίες του στο αφεντικό του.

Αυτό ήταν το σαμάρι, που κατασκεύαζε με επεξεργασμένα σανίδια πλάτανου, που σκάλιζε και έδινε σχήμα ανάλογο με το σώμα του ζώου. Χρειαζόταν μεγάλη προετοιμασία για την κατασκευή ενός σαμαριού. Τα υλικά που θα χρησιμοποιούσε ο σαγματοποιός, έπρεπε να τα ετοιμάσει ο ίδιος.

• Αίνιγμα:

 

“Ζώο υπομονετικό, τρώει αγκάθια και σανό.

Στη ράχη του έχει ένα σαμάρι που κουβαλάει όλα τα βάρη”

Τι είναι;

(Ο γάιδαρος)

ΒΗΜΑ 3ο: “Ο Αμαξάς”

Ο αμαξάς ήταν κάτι σαν το σημερινό ταξί. Για τη δουλειά του αυτό που χρειαζόταν ήταν ένα τετράτροχο αμάξι με αραμπά, που το έσερναν ένα ή δύο άλογα. Έκανε μεταφορές ανθρώπων ή και αντικειμένων. Τον αμαξά μπορούσε κανείς να τον συναντήσει στις πιάτσες των μεγάλων πόλεων, στα λιμάνια, στους σταθμούς των τρένων αλλά και σε διάφορα άλλα μέρη. 

Ντυμένος με όμορφα ρούχα, καθόταν με περηφάνια και περίμενε στο “μπαλκόνι” της άμαξάς του υπομονετικά τους πελάτες του που θα τους πήγαινε στον προορισμό τους. Στο χέρι του κρατούσε το καμουτσίκι, που το κρατούσε με μαεστρία, ενώ στο κεφάλι συνήθιζε να φοράει μία τραγιάσκα για να προστατεύεται από τον ήλιο. Ακριβώς δίπλα του είχε ένα κουδουνάκι που το χτυπούσε στο διάβα του για να κάνει αισθητή την παρουσία του. 

• Ποιηματάκι:

 

“Την άμαξά μου οδηγώ, 

την Ντόρη μου αγαπώ, 

τη φροντίζω, την ποτίζω 

και την πόλη όλη γυρίζω!”

• Πίνακας Ζωγραφικής

Πρόκειται για ένα έργο τέχνης του Θεόφιλου Χατζημιχαήλ με τίτλο το “Εισόδημα στο Μόλυβο”. Ποια άλλη εργασία έκαναν τα άλογα παλιά εκτός από το να μετακινούν τις άμαξες;

 

 

• Τραγούδι:

Δε θα μπορούσαμε να παραλείψουμε από την ενότητα αυτό το μουσικό κομμάτι, με την εξαιρετική μουσική του πολυαγαπημένου μας Μ. Χατζιδάκι:

“Ο Αμαξάς”

ΒΗΜΑ 4ο: “Ο Αρκουδιάρης”

Ο αρκουδιάρης ήταν συνήθως εκείνος που παλαιότερα γύριζε με την αρκούδα του σε υπαίθριες παρουσιάσεις – επιδείξεις με σκοπό να βγάλει χρήματα. Κρατούσε συνήθως ένα ντέφι ή ακόμη πιο παλιά τύμπανο με το οποίο απέδιδαν την μελωδία έχοντας δεμένη με αλυσίδα από τη ζώνη τους την αρκούδα. Τις περισσότερες φορές είχαν και μια μαϊμού επίσης δεμένη με αλυσίδα από τη ζώνη τους. Διάλεγαν λοιπόν για τις παρουσιάσεις κυρίως πλατείες που παρουσίαζαν κάποια σχετική κίνηση ή και δρόμους συνοικιακούς. 

Όταν σταματούσαν κάποιοι περαστικοί, άρχιζε το πρόγραμμα! Η εκπαίδευση αυτών των ζώων ήταν σκληρή, όμως ευτυχώς απαγορεύεται η λειτουργία αυτού του επαγγέλματος. Έτσι προστατεύονται σήμερα πολλά είδη ζώων. Σήμερα σε διάφορα μέρη της Ελλάδος όπως π.χ. στη Σάμο στη περίοδο της Αποκριάς χορεύεται προς αστεϊσμό ο «αρκουδιάρικος» χορός σε μίμηση κατά μελωδία και χορό εκείνου.

• Ώρα να γνωρίσεις λίγο καλύτερα την αρκουδίτσα που τόσο ταλαιπωρήθηκε κάποτε, αλλά τώρα είναι και προσπαθούμε να παραμείνει προστατευμένη:

“Ο μαγικός κόσμος των ζώων – Η αρκούδα“

 

• Τι θα έλεγες να κατασκευάσουμε τώρα το δικό μας αρκουδάκι;;; 

 

 – με πιρούνι:

 – με αποτύπωμα:

 – με λιχουδιές:

 – σε μάσκα:

Και για τους μικρούς μας φίλους…

Πρόταση 1:

 

Πρόταση 2:

 

*ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ:

Κάθε μέρα, θα σας περιμένουμε στην ομάδα μας στο FACEBOOK για να μοιραστούμε τις όμορφες στιγμές των παιδιών, τις περιπέτειες και τις δημιουργίες τους! Ανυπομονούμε να μας ξαφνιάσετε με την φαντασία σας και να ανταλλάξουμε πρωτότυπες ιδέες!

---

Πέμπτη 28 Μαΐου 2020: “Επαγγέλματα ένδυσης και υπόδησης”

Τα μεγάλα πολυκαταστήματα όχι μόνο γεμίζουν το ψυγείο μας με τρόφιμα και λιχουδιές, αλλά και την ντουλάπα μας με ρούχα και παπούτσια. Τα παλιά χρόνια μπορείς να φανταστείς πού έβρισκαν οι άνθρωποι τα ρούχα και τα παπούτσια τους;; Δες τα παιχνίδια που ακολουθούν…. Είμαι σίγουρος ότι θα εντυπωσιαστείς και εσύ από τη δημιουργικότητα και την εργατικότητα των ανθρώπων τότε.

ΒΗΜΑ 1ο: “Ο Λούστρος”

Τα πολύ τα χρόνια ο κόσμος περπατούσε σε χωμάτινους και γεμάτους λάσπη δρόμους, με αποτέλεσμα τα παπούτσια τους να λερώνοντουσαν αρκετά συχνά. Εκείνη λοιπόν την εποχή άνθισε και το επάγγελμα του “λουστραδόρου” ή αλλιώς “λούστρου”.

Με ένα κασελάκι μπροστά του γεμάτο βούρτες και βερνίκια με διάφορα χρώματα καθόταν σε ένα χαμηλό σκαμνάκι κοντά σε κάποια πλατεία ή έξω από ένα καφενείο περιμένοντας υπομονετικά τους πελάτες του.

Για να προσελκύσει περισσότερους πελάτες κάθε φορά γινόταν ταχυδακτυλουργός ή χτυπούσε ρυθμικά το κασελάκι του. Ο πελάτης τότε, τον πλησίαζε και όπως ήταν όρθιος άπλωνε πρώτα το δεξί του πόδι και ύστερα το αριστερό, πατώντας σε μια ειδική μεταλλική θέση της κασέλας. Κάπως έτσι ξεκινούσε η ιεροτελεστία του βαψίματος των υποδημάτων.

• Ποιηματάκι:

 

“Με βούρτσα και καραμπογιά 

τα παπούτσια εγώ γυαλίζω 

την οικογένειά μου την ταΐζω. 

Στη Ομόνοιας τα μέρη 

και πρωί και μεσημέρι”.

• “Τι έχεις παπούτσι μου μικρό;;”

 

Φανταζόμαστε και ζωγραφίζουμε για ποιο λόγο άραγε το παπούτσι το μικρό είναι τρομαγμένο και φοβισμένο.

ΒΗΜΑ 2ο: “Ο Τσαγκάρης ή Παπουτσής”

Σήμερα όταν μιλάμε για τον τσαγκάρη εννοούμε τον τεχνίτη που επιδιορθώνει τα χαλασμένα μας παπούτσια. Πριν από χρόνια όμως, η βασική ενασχόληση ενός τσαγκάρη ήταν η δημιουργία νέων παπουτσιών από την αρχή. Το τσαγκαράδικο, ο χώρος που ήταν στημένος ο πάγκος εργασίας του μαζί με όλα του τα σύνεργα, ήταν ανοιχτό από το πρωί έως αργά το βράδυ. Σκυμμένος πάνω από τον πάγκο του εργαζόταν για ώρες ατελείωτες φορώντας τη δερμάτινη ποδιά του. 

Η κατασκευή των παπουτσιών ήταν εξ ολοκλήρου χειροποίητη. Δεν υπήρχαν κόλλες και μηχανές, αλλά τα πάντα ήταν ραφτά και καρφωτά. Για να κατασκευάσει ο τσαγκάρης τα παπούτσια του δέρματα δύο ειδών: το ψιλό, για το πάνω μέρος του παπουτσιού και το χοντρό, για το κάτω μέρος (σόλα). Όταν ερχόταν ο πελάτης για να παραγγείλει ένα ζευγάρι παπούτσια, του ζητούσε ο τσαγκάρης να πατήσει πάνω σε ένα χοντρό πετσί και εκεί με ένα μολύβι έκανε το περίγραμμα από το πέλμα του.

• Ποιηματάκι:

 

“Σκαρπίνια, λουστρίνια 

σε γάμο να πας. 

Κι αν σου τρύπησαν, παιδάκι, 

έλα να στα φτιάξω σε λιγάκι”.

• Ο κυρ Μιχάλης, ο τσαγκάρης!

 

Μπορείς να βοηθήσεις τον κυρ Μιχάλη να βρει τα εργαλεία που χρειάζεται για να φτιάξει τα παπούτσια που του έχουν παραγγείλει;

ΒΗΜΑ 3ο: “Η Υφάντρα”

Υφάντρες ονομάζονταν οι γυναίκες εκείνες που ύφαιναν τα υφάσματα στον αργαλειό. Για την κατασκευή των νημάτων οι υφάντρες χρησιμοποιούσαν κυρίων μετάξι, λινάρι, μαλλί και βαμβάκι. Το γνέσιμο το αναλάμβαναν οι ίδιες, ακολουθώντας διαφορετική διαδικασία για κάθε υλικό. Οι υφάντρες δούλευαν ασταμάτητα μέρα και νύχτα, υφαίνοντας τα απαραίτητα για την οικογένειά τους, αλλά και για να τα ανταλλάξουν με άλλα είδη, ή (σπανίως) για να πάρουν χρήματα.

Οι πιο ηλικιωμένες υφάντρες που βοηθούσαν τα νεαρά κορίτσια να μάθουν την τέχνη του αργαλειού συνήθισαν να τους τραγουδούν ένα πολύ τιμητικό άσμα για τις μικρές υφάντρες:

“Δικός μου είναι ο αργαλειός, δικό μου και το χτένι, 

δική μου και η πέρδικα που κάθεται και ‘φαίνει”

• Η Τεχνική της Υφαντικής

 

Αν θες να γνωρίσεις λίγο καλύτερα την τεχνική της υφαντικής είναι μια καλή ευκαιρία να δεις το παρακάτω βίντεο. Μπορείς και εσύ να υφάνεις με υλικά που εύκολα μπορείς να βρεις.

 

• Η Ελληνική Μυθολογία και η Υφαντική

 

Θες να μάθεις που συνδέετει η υφαντική με τους αρχαίους Έλληνες θεούς;; Τότε, δεν έχεις παρά να δεις το παρακάτω βίντεο. Πρόκειται για το μύθο της “Υφάντρας Αράχνης” που εξηγεί το λόγο για τον οποίο μια αραχνούλα δημιουργεί τον ιστό της με τέτοια επιδεξιότητα.

 

ΒΗΜΑ 4ο: “Ο Ράφτης”

Ο ράφτης ήταν ο δημιουργός ανδρικών κοστουμιών. Στο μαγαζί του υπήρχαν τόπια υφασμάτων σε διάφορα σχέδια και χρώματα. Εκεί θα συναντούσε κανείς μία μηχανή ραψίματος καθώς και ένα παραβάν για να δοκιμάζουν οι άντρες τα καινούργια τους κοστούμια. 

• Ποιηματάκι:

 

“Ψαλίδι, κοπίδι 

και δυο βελονιές,

φορέματα και παντελόνια

που θα τα’ χεις χίλια χρόνια”.

• Παραμύθι:
  
  

“Ο Ραφτάκος των λέξεων” του Αντώνη Παπαθεοδούλου

 

 

 

• ….με λέξεις και χρώματα αγάπης!

ΒΗΜΑ 5ο: Παιχνίδια με τα παπούτσια!!!

Βρες τις διαφορές:

 

“….παπούτσια δε μου δίνει να πάω…..” :

 

Η παντόφλα (παιχνίδι αντιστοίχισης):

 

Βρες 20 διαφορετικά παπούτσια:

 

Και για τους μικρούς μας φίλους…

Πρόταση 1:

 

Πρόταση 2:

 

*ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ:

Κάθε μέρα, θα σας περιμένουμε στην ομάδα μας στο FACEBOOK για να μοιραστούμε τις όμορφες στιγμές των παιδιών, τις περιπέτειες και τις δημιουργίες τους! Ανυπομονούμε να μας ξαφνιάσετε με την φαντασία σας και να ανταλλάξουμε πρωτότυπες ιδέες!

---

Παρασκευή 29 Μαΐου 2020: “Επαγγελματίες στην  ενημέρωση”

Ήξερες πως στα παλιά τα χρόνια δεν υπήρχε ούτε τηλεόραση, ούτε ραδιόφωνο ούτε τηλέφωνο; Έτσι οι άνθρωποι έπρεπε να βρούν ένα μέσο ενημέρωσης ώστε να μπορούν να μαθαίνουν τα νέα αλλά και να ενημερώνονται για τα καθημερινά γεγονότα!Έτσι με τη βοήθεια του ταχυδρόμου, του εφημεριδοπώλη αλλά και του ντελάλη μάθαιναν τα λεγόμενα μαντάτα!

ΒΗΜΑ 1ο: “Ο Ντελάλης”

Η λέξη είναι μάλλον τούρκικη και σημαίνει “αυτός που ανακοινώνει τα μαντάτα”, ο δημόσιος κήρυκας. Ο (ν)τελάλης διαλαλούσε τα νέα, τις παραγγελίες που έπαιρνε από τις αρχές ή για τα εμπορεύματα που έφερναν οι πραματευτάδες.Τα παλιά τα χρόνια που δεν είχαν ανακαλυφτεί το ραδιόφωνο, η τηλεόραση και το μεγάφωνο οι αρχές είχαν πρόβλημα να επικοινωνήσουν με τους κατοίκους και να τους πουν για κάποια πράγματα ή αποφάσεις που τους αφορούσαν. Η δυνατή φωνή και κυρίως ο τρόπος που παρουσίαζαν συνοπτικά τα νέα ή διαφήμιζαν τα προϊόντα, τους καθιστούσε γνωστούς στην τοπική κοινωνία. Έβαζε την παλάμη στο στόμα, σαν χωνί, κι έπαιρνε τις γειτονιές φωνάζοντας.
Στην Πάτρα αγαπάμε ιδιαίτερα τον (ν)τελάλη, μιας και είναι συνυφασμένος με την ιστορία της πόλης μας. Κάθε χρόνο, ο (ν)τελάλης βγαίνει στους δρόμους και με την δυνατή φωνή του ανακοινώνει την έναρξη του Πατρινού Καρναβαλιού!!!

Τραγουδάκι:

ΒΗΜΑ 2ο: “Ο Εφημεριδοπώλης”

Ο εφημεριδοπώλης ήταν ο πλανόδιος πωλητής που το επάγγελμα του ήταν να πουλάει έντυπα, κυρίως εφημερίδες, εξ ου και η ονομασία του επαγγέλματος. Οι εφημεριδοπώλες, όπως και οι λούστροι, παλαιότερα τουλάχιστον, ήταν ως επί το πλείστον παιδιά ή έφηβοι. Ο εφημεριδοπώλης πουλούσε εφημερίδες που έπαιρνε από το Πρακτορείο Διανομής Τύπου, περιφερόμενος σε όλους τους δρόμους και τα πολυσύχναστα μαγαζιά (καφενεία, ταβέρνες κλπ) της γειτονιάς πεζός έχοντας τις εφημερίδες στη μασχάλη ή με ποδήλατο, όπως ο ταχυδρόμος της ίδιας εποχής, έχοντας τις εφημερίδες σε τσάντα που του έδινε η εκδότρια εταιρεία, την οποία συνήθως κρατούσε στον ώμο. Αρκετοί όμως, προτιμούσαν στέκι και πάγκο, όπου γινόταν πώληση όχι μόνο των εφημερίδων, αλλά και διάφορων περιοδικών.

ΒΗΜΑ 3ο: “Ο Ταχυδρόμος”

Ο ταχυδρόμος στα παλιά χρόνια μετέφερε τα γράμματα με τα πόδια , με το γαϊδουράκι , ενώ τώρα τα μεταφέρει με μηχανάκι ή αυτοκίνητο.

Σήμερα οι άνθρωποι δεν αλληλογραφούν με την ίδια συχνότητα όπως σε παλαιότερες εποχές , καθώς η γραπτή επικοινωνία γίνεται συνήθως με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο .

ΒΗΜΑ 4ο: ”Δημιουργώντας με την εφημερίδα”

Ήξερες πως την εφημερίδα εκτός το ότι μπορούμε να την διαβάσουμε μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε για να δημιουργήσουμε απίστευτα πράγματα; Και όμως… με μια απλή εφημερίδα και με λίγη φαντασία, μπορείς να φτιάξεις διάφορα δημιουργήματα που θα σε εντυπωσιάσουν!!!

Παρακάτω σου έχω συγκεντρώσει μερικές ιδέες!

• Τσαντούλα από εφημερίδα
• Συσκευασία δώρου
• Στεφανάκι με λουλούδια
• Στολισμός για βαζάκι
• Διακοσμητικά για το δωμάτιό σου 
• Διακοσμητικά για το δωμάτιό σου 
• Διακοσμητικά για το δωμάτιό σου 

 

ΒΗΜΑ 5ο:”Φτιάξε το δικό σου γραμματοκιβώτιο”

Που αφήνει ο ταχυδρόμος τα γράμματα; Μα φυσικά στο γραμματοκιβώτιο!!! Εσύ έχεις γραμματοκιβώτιο; Τι θα έλεγες να φτιάξεις ένα τώρα;

 

Και για τους μικρούς μας φίλους…

Πρόταση 1:

 

Πρόταση 2:

 

 

*ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ:

Κάθε μέρα, θα σας περιμένουμε στην ομάδα μας στο FACEBOOK για να μοιραστούμε τις όμορφες στιγμές των παιδιών, τις περιπέτειες και τις δημιουργίες τους! Ανυπομονούμε να μας ξαφνιάσετε με την φαντασία σας και να ανταλλάξουμε πρωτότυπες ιδέες!

---

Σάββατο 30 & Κυριακή 31 Μαΐου 2020: “Επαγγέλματα του σήμερα”

Σήμερα τα επαγγέλματα που υπάρχουν είναι πολλά και μάλιστα αρκετά από αυτά έχουν επιφέρει ευρήματα τα οποία επηρέασαν θετικά την σημερινή κοινωνία! Ένα από αυτά είναι και ο αστροναύτης, χάρη στον οποίο ανακαλύψαμε και μάθαμε πληροφορίες για το φεγγάρι και όλους τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος!!!

ΒΗΜΑ 1ο: “Ο αστροναύτης”

Αστροναύτης ονομάζεται ένας άνθρωπος που έχει εκπαιδευθεί στα πλαίσια ενός διαστημικού προγράμματος, έτσι ώστε να κυβερνά ή να οδηγεί ένα διαστημόπλοιο ή διαστημικό σταθμό ή απλώς να αποτελεί μέλος του πληρώματος του. Παρότι ο όρος αφορά γενικά επαγγελματίες ταξιδιώτες του διαστήματος, όλο και συχνότερα χρησιμοποιείται για να περιγράψει οποιονδήποτε ταξιδεύει στο διάστημα, όπως επιστήμονες, δημοσιογράφους, πολιτικούς ή ακόμα και τουρίστες!! 

Βιντεάκι:

Τραγουδάκι:

Κατασκευή:

Για να δεις τις αναλυτικές οδηγίες, πάτησε ΕΔΩ

 

ΒΗΜΑ 2ο: “Ο πιλότος”

Ο Πιλότος αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση μικρών ή μεγάλων αεροσκαφών και ελικοπτέρων της πολεμικής ή πολιτικής αεροπορίας. Αποστολή των Πιλότων πολιτικής αεροπορίας είναι η γρήγορη και ασφαλής μεταφορά επιβατών και φορτίων ή εκτέλεση ειδικής αποστολής, σε διάφορους εθνικούς ή διεθνείς προορισμούς. Ο Πιλότος παρουσιάζεται στην υπηρεσία του αρκετή ώρα πριν την απογείωση του αεροσκάφους. Προετοιμάζει τo σχέδιο πτήσης στην Επιμελητεία Πτήσεων και ελέγχει τις καιρικές συνθήκες στις περιοχές διαδρομής και προορισμού. Μέσα στο αεροσκάφος ελέγχει την τεχνική του κατάσταση και την άψογη λειτουργία των κινητήρων και όλων των οργάνων πλοήγησης. Μετά την επιβίβαση των επιβατών απογειώνει το αεροσκάφος. Εκτελεί το καθορισμένο δρομολόγιο και προσγειώνει το αεροσκάφος στον τόπο προορισμού.

Ώρα να πετάξεις στα σύννεφα!!!! Γίνε και εσύ πιλότος:

Το αεροπλάνο:

 

 

Ο πιλότος :

ΒΗΜΑ 3ο: “Ο πυροσβέστης”

Ο Πυροσβέστης ανήκει στην ειδική υπηρεσία αμέσου δράσεως για την κατάσβεση πυρκαγιών, τον απεγκλωβισμό ατόμων ή την αντιμετώπιση πλημμυρών και φυσικών καταστροφών. Κύριο έργο του Πυροσβέστη είναι η φροντίδα για την ασφάλεια και την προστασία της ζωής των πολιτών, η κατάσβεση πυρκαγιών σε δάση, οικήματα ή πλοία, η αντιμετώπιση θεομηνιών.
Που και που τους αρέσει να βοηθούν μικρά γατάκια που φοβούνται να κατέβουν από τα ψηλά κλαριά ενός δέντρου!

Ώρα για δράση!!! Γίνε πυροσβέστης:

Ο πυροσβέστης:

 

Πυροσβεστικό όχημα:

 

Φωτιά:

 

Παιχνίδι: Σβήσε τη φωτιά!!!

 

ΒΗΜΑ 4ο:”Εκπαιδευτής Σκύλων”

Ο εκπαιδευτής σκύλων είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ σκύλου και ιδιοκτήτη. Είναι αυτός που μαθαίνει σε άλλους ανθρώπους να επικοινωνούν, να σέβονται και να χειρίζονται τον σκύλο τους και αντίστοιχα στο σκύλο να προσαρμόζεται και να επικοινωνεί με τον ανθρώπινο κόσμο. Ο εκπαιδευτής σκύλων εκπαιδεύει ουσιαστικά τον κηδεμόνα του σκύλου άρα πρέπει να έχει καλή επικοινωνία με τον άνθρωπο όχι μόνο με τον σκύλο! Ο κάθε σκύλος είναι διαφορετικός πόσο μάλλον ο συνδυασμός σκύλου και ιδιοκτήτη, άρα χρειάζεται εμπειρία και υπομονή για να φτάσεις στον τελικό στόχο.

Βίντεο:

ΒΗΜΑ 5ο:”Παίζοντας με τα επαγγέλματα”

Πάμε τώρα να παίξουμε με τα παρακάτω παιχνίδια που έχουν σχέση με διάφορα επαγγέλματα!Για να δω πόσο καλός είσαι!!!!

Παιχνίδι αντιστοίχισης 1:

 

Παιχνίδι αντιστοίχισης 2:

 

Παιχνίδι αντιστοίχισης 3:

 

Και για τους μικρούς μας φίλους…

Πρόταση 1:

 

Πρόταση 2:

 

*ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ:

Κάθε μέρα, θα σας περιμένουμε στην ομάδα μας στο FACEBOOK για να μοιραστούμε τις όμορφες στιγμές των παιδιών, τις περιπέτειες και τις δημιουργίες τους! Ανυπομονούμε να μας ξαφνιάσετε με την φαντασία σας και να ανταλλάξουμε πρωτότυπες ιδέες!

---

 

Τώρα που φτάσαμε στο τέλος…

• Εσύ ποιο επάγγελμα έχεις ονειρευτεί να κάνεις;;;
• Και αν ο χρόνος γυρνούσε πίσω, ποιο από τα επαγγέλματα του χθες σε εντυπωσίασε τόσο που θα ήθελες να το δοκιμάσεις;;

 

Όποιο και να είναι το επάγγελμα που ονειρεύεσαι να κάνεις ……..

……Σου εύχομαι μικρέ μου φίλε, αυτό που θα κάνεις, να το κάνεις με όλη σου την ΚΑΡΔΙΑ, να το ΑΓΑΠΑΣ και να ΖΕΙΣ μέσα από (και για) αυτό. Να βάλεις τα δυνατά σου να γίνεσαι καλύτερος και πιο δημιουργικός κάθε μέρα όλο και πιο πολύ!!! 

……….Γιατί μόνο όταν αγαπάς αυτό που κάνεις …. 

…….η ζωή σου αποκτά νόημα και αξία!!!